Ne vakit bendeki senden dem vurmaya kalsam,
Yaşına girmemiş çocuk gibi lal oluyorum,
Gel gör ki, gönlümde bir fırtına var, karadenizden beter,
Anlatamıyorum, biçare halimle çaremin sen olduğunu,
İki dağ arasındaki yankı gibi,
”seni seviyorum” çığlıkları kopuyor içimde,
Anla artık be güzel.
Denize varamayan martı gibiyim,
Gözlerim görüyor da denizi, koklayamıyorum bir türlü,
Görmez misin? gönlümün ormanları yanıyor, cayır cayır,
Her yanmasında bir ağacın, ben yanıyorum,
Anla artık be sevgili.
Aldığım nefesteki sesi dinle,
Her sesteki bin defa ”seni seviyorum”
Diyen gönlümü de duymaz mısın be güzel.
Bekleme boş yere, o şekli şemali düzgün laflardan,
Bir ”sen” duyarsan dilimden,
Bil ki binlerce ”sen” çıkar gönlümden.