Tabiat ölü (ölmüş)
Kilise dilsiz
Çan Yetim / (Çan kulesi)
Sen hep üzgünsün

Unutulmuşluğun menteşeleri
Usandırıyor seni (sıkıyor seni) ama Ovanın kucağında
Neşe saçan menekşeler
Açtılar yine (filizlendiler)

Limon çiçekleri kokuyor
Bülbüller ötüyor
Cennetin suyunu içmek için
Avucumun (ellerimin) içinde tutuyorum

Güneş hep parıldıyor
Ve dilsiz kiliseye onu ısıtan
Bir ışın yansıyor
Her ümit buz kesiliyor!

Limasol/Kıbrıs – 2003