Nehirler kazdığı vadiyi izler
Çoşkuyla karşılar engin denizler
Hadi akma demek, pek lafta kalır
Derin koylarında ne sırlar gizler

Kalbim bir okyanus, dil ise çeşme
Akıtmak isterken yüreğim deşme
Taşarsa bu deniz yer, gök ıslanır
ޞaka maka bilmez, sakın elleşme

Ruhumun havzası oldu gözlerim
Kıvrım kıvrım akışını özlerim
Bu derya senindir dalıver gitsin
O zaman duyulur, bil ki sözlerim

Üstüme varma, ne olur o kadar
Bakışlarım anlatır, azar azar
Seviyorum demek çok yavan kalır
Duygum taşmış, dil çaresiz, ağız dar

Adana – 2002