Gideceğim hiçbir yer kalmadı
Bunu neden söyledim bilmiyorum
Zaten yoktu ki
Baba evinde kaynayan çorbadan başka?
Gitmeler gelmeler hep oldu
Delilik ve akıl arasında
Yoksulluğuysa bilmedim
Senin dışında
Pencereden bakıp güneşe gülümsedim
Tüm gece
Yatağımsa ışıl ışıl
Bir bakire gibi beni bekliyor
İşte ben böyleyim
Biraz deli, biraz kara
Bedenimse hiç yaşamadığı halde
Yaşlanıyor…
Günlerim nehre karıştı
Akıp gitti parmaklarımın ucundan
Sessizlikte bedenim
ޞimdi söyleyin bana
Ben kimim?

İstanbul