Deniz Yıldızı

– 1 –

Hüzün çiçeklerini bilir misin?
Sevgiyle koparıp
Solduğunda ağladın mı hiç…

Mestane gecelerde
Bakışın mehtabı yaralar
İntizarın gizemine sokulup
Umut taşır düşlerin
Berzaha kadar
Leyli fer’e matem vurur
/hasret vurur
Birde sensizlik

Bir ateş ki sinemde
Nedametle tutuşan
Ay vakti süzülürken
/acımasızca
Bulut kızıl / deniz kızıl
Batan güneşe ağlayan
Duygularım kanamadan
/susuyorsa kelimeler
/şiirler
Her dem yoldaşım olur
-ölümsüz malihulya-
Deniz Yıldızı

Aşkımızın ömrü
Kelebekler gibi
Rengârenk / bahar kokulu
Mor ebru tadında
Kısacık
Yârı / yarını olmayan

– 2 –

Gülzarındaki ki encam
Masum / mahzun heyula
-Dayanamıyorsan-
Yüreğini avuçlarıma bırak
Yıldızlar üşümesin gözlerinde
Salıver umutlarını gökyüzüne
Süreyya’dan uçurtmalarla

Bir sabah;
Ankara’ya uzatıp ellerini
-dokunurken yaralarıma-
/ağustos kokulu mutluluklar
/didârını ıslatırsa
Boğazında düğümlenip hıçkırıklar

Denizi göremezsen bir daha
/denize görünmezsen
Yıldızlar kayarken İstanbul’dan
/Karadeniz’e
Umuda vurup gönül zincirlerini
Son sözlerini söyleyerek

Seni sensiz yaşatan
ޞair yaşarken ölür

Unutma ki deniz yıldızı
Dokunduğun her akkor
Yüreğimde bir hançer
Hicranla yanar bedenim
Ruhum tarumar olur
Kelimeler de susar
ޞair sensiz gömülür

– 3 –

İstanbul’a kar yağıyor
/yüreğime kar
Gözlerimdeki bulut
/yağmuru arar
Gökkuşağı tadında
Suya renk veren
/hatıralar
Deniz yıldızı da olsa
Uzaklaşıp Masivadan
Yükselip yüce aşka
Ayrılık;
Kavuşmaktır sevgiliye
Bilesin yâr

İstanbul – 27.10.2006