Demek gidiyorsun ha
Öyle olsun “hadi”git
Daha geçmeden vakit,
Yüreğimi yakmadan, arkana bakmadan git.
Git ki, gülen gözlerimde mana kalmasın
Git ki doğmasın bahtımda güneşler;
Sabahlar olmasın.
Hadi git.
Ela gözlüm,
Rakı masalarında meze yap beni,
Restini görmüş kumarbaza sat,
Harca beni sokak kavgalarında,
Kancık pusulara siper et beni,
Kahpe kurşunların önüne at da git..

Bu şehir boş, bu şehir öksüz, bu şehir dar;
Mahpus damlarından çekmedim ,
Senden çektiğim kadar.
Ne yazar depremler olsa bu şehirde?
Bu şehirde tufanlar kopsa ne yazar?
Beni, yalnızlığımla baş başa bırak
Her şeyini al, ihanetini de al git.
Garip koy beni bu şehirde:
Otogar köşelerinde bıraktığım, göz yaşlarımı da al git.
Sen hiç ağladın mı?
Bilir misin sevmeyenin sevene zulmünü?
Sen aşk nedir bilir misin?
Yokluk gördün mü sen hiç?
Daha da ötesi:
Mahpus yattın mı?
Hasretlik çektin mi?
Nasırlı ellerinden utandı mı sevdan hiç?
Sen hiç ağladın mı?
Reva mı bana bu kadar işkence?
Oyy!

Bunu da mı yapacaktın?
Otogar köşelerinde beni ağlatacaktın.
Allah’ın yok mu, dinin, imanın yok mu senin?
Hani delikanlıydın!
Hani Allah’ına kadar Adanalıydın!
Ne delikanlısı be!
Kolay mı delikanlı olmak?
Yeminini tutmak kolay mı?
Kolay mı sevdiğinin yoluna can koymak?
Ecele rest çekmek icabında,
Ölüme meydan okumak kolay mı?
Kolay mı ölümlerden ölüm beğenmek?
Kolay mı namluyu dayamak beynine?
Daha da ötesi:
Tetiğe dokunmak kolay mı?
En yakın dostunun cenazesinde;
Ağlamadan isyan etmeden
Başını duvarlara vurmadan
Dimdik ayakta durmak kolay mı lan?

Öyle hor gözle bakma kızım:
Ben Anadolu çocuğuyum
Utanma ellerimin nasırından
Harman zamanıdır, ekmek zamanıdır icabında.
Nasırlarım olmazsa ekmek bulamazsın
Sen:
Harmanda ayağıma dolanan,
Yılan bile olamazsın..
Delikanlıymış. Peeehhhh!
Ne delikanlısı be; sen, sen bir alçaksın!
Benden bulmazsan belanı:
Allah’tan bulacaksın.
Ve bir gün, inan ki bir gün,
ޞakaklarında depremler olacak,
Ela gözlerine yaşlar dolacak,
Beni hatırlayacaksın.
Ve kim bilir:
Selvi ağaçlarının gölgesinde,
Kurumuş otların içinde bulacaksın mezarımı.
Diz çöküp Hasan Dağları’na karşı;
Sabaha kadar ağlayacaksın..
Pehhh!
Sen ha
Ağlamak ha
Ulan
Hadi
Hadi
Git
Halim yok, yorma beni daha
İncitme yorgun kalbimi.
Vuracaksan vur, yakacaksan yak,
Beni ateşlere at da git,
Utandır beni şairliğimden,
Utandır ki:
Nöbetlerim bitsin,
Sabah olacaksa olsun,
Bu şafak da atacaksa atsın, bitecekse bitsin LAN
Son paket cigaram da duman olmuş zaten
Bu öksürük bitirecek beni
Daha sen bitirmeden.
Hadi
Geç oldu.
Allah aşkına git.
Mutlu ol.
Ve ben:
Sanma ki yalnızım, kimsesizim
Eğer ki arkandan:
Ağlarsam şerefsizim

Niğde – 1998