Soğukta gergin durur inatla çocuk
Dudakları titreşir anlamsız keyiften
Su birikintilerine dalar derya namına
Islatıp ayaklarını O, köpürtür dalgaları
Umudun aktığı selciklere kaptırır kendini
Ve rüyalarında göremediği özgürlüklere
Benmişim sanki O delikanlı çocuk
Çocuk yaşta mutlu bir denizci
Hayatı bedelsiz yolculuklar gibi gören.

Annesi kadar sever çiçekleri, kuşları
Körpe yüreğinde taze sevgiler yumağı
Henüz bitmez bu sokak kaçamakları
Ki hayalden çok yaşaması güzeldir.
Arabalar ve insanlar bozar oyununu
Dizer yine taşları ıslıkla, usulca.
Benmişim sanki O delikanlı çocuk
Çocuk yaşta mutlu bir gezgin
Hayatı hilesiz oyunlar gibi gören

Yıllar akarken çocukça hislerle
Bendim sanki düşlerde kayıtsız
Nerede gizlerdim tavanarası hayaleri,
Yakıcı hasretleri, bu çocuksu halleri?
Üç-beş cümleyle kanardım belki
Sevmesem bu kadar gerçekleri
Benmişim sanki O delikanlı çocuk
Çocuk yaşta mutlu bir ergin
Hayatı hayali masallar gibi gören.

Diyarbakır – 22.06.1998