Ben sana dememiş miydim ey deli gönlüm,
O sana hiçbir zaman yar olmaz diye,
Çok yükseklerden uçtun çılgınca,
ޞimdi de çek cezasını bakalım,
O çok yükseklerde açan bir dağ çiçeği,
Sense zavallı bir bahçıvansın,
O yemesi haram olan bir meyveyse,
Sen kendini Adem mi zannettin,
Yaktın beni ey deli divane gönlüm,
Dermansız dertlere düçar ettin,
Erittin yüreğimi kor ateşlerde,
Dostuma, düşmanıma rezil ettin,
Nedir bu çektiğim senin elinden,
Ey deli divane, arsız gönlüm,
Uslan artık yoruldum ardınca koşmaktan,
O bir güneş gibi, ay gibi çok yücelerde,
Sense okyanusların dibinde bir tutam yosunsun,
Gitme artık peşinden o bir hayaldir,
Koşma artık yoruldum, dur ne olursun.

Diyarbakır – 1997