Delfi yada Partenon,
Kudüs yada Mekke farketmez,
Hem öyle uzun boyluda değil,
Belki de “Tanrının unuttuğu” diye tabir olunan,
Bir kent, bir semt yada bir mezra,
Belki görünmez, duyulmaz bir iklim.

Bilir misin?
Çiğnenmiş minik patikalardan ulaşır insan,
Cebinde oyuncak gibi,
Uygarlık emziren kanguru,
Koskocaman kentlere.

Bilir misin?
Yüreğin meshi-yıkağı-,
Ne tapınak, ne kutsal belde,
Üç,beş yanılgı sözcük
Ve gerisi aşk,
Sadece aşk.

Ona ulaşmak için,
Ne yan gelip devrilmiş ޞakyamuni Buda,
Ne gizlemiş fotoğraflarda yüzünü Peygamber,
Türlü düzmece Tanrıların arasından seçmek,
Tek ve gerçek olanı,
Tek ve gerçek aşkı.

İşte o, ne çok uzakta, ne görünmez, ne giz,
Saf gerçek, görülen, seçilen, en kör gözlerle bile.

Fatih – 1981