İki kapı arasındaymış benim çocukluğum
Sılada mıyım, gurbette miyim bilmediğim bir hayatta
Ve dantel sesli birinin ninnisiyle uyuduğum
Gözyaşımı gökteki bulutlara sildiğim
Yırtık bir kağıda şiir döktüğüm
Caddelerde koşup bir köşe başında soluduğum
İki kapı arasında geçti benim çocukluğum.
Yokluğun varlığını da yaşadım
Yokluğun yokluğunu da
Baharın soğuğunu da yaşadım, sıcağını da
Tek bir güle muhtaç olduğum da oldu toprak gibi
Gülün de bana muhtaç olduğu oldu, sanki su benmişim gibi
Güzel sabahları dertle yaşadım misali ay gibi
Sevgiyi daha tatmadım, çiçeği çıkmamış ağaç gibi.
Bir yaprak gibi savruldum, bir oraya bir buraya
Dost acısıyla kavruldum sarıldım bir kaleme bir kağıda
Sevgiyi bir şiirde gördüm, sığındım bir kendime bir Allah’a

İstanbul – 2003