Boşa aramışım köşkü, sarayı
Buldum sultanları çullar içinde
Sessizce gezermiş pirler alayı
Gülüp geçtiğimiz kullar içinde

Akılsız başımı boşa yormuşum
Düşman sanıp, dosta pusu kurmuşum
Mutfaktan helaya koşup durmuşum
Yaşadım sandığım yıllar içinde

Ağa abdal imiş; abdal beğ imiş
Baş kesmekten; boyun bükmek yeğ imiş
Hayatî’den şaşkın insan yoğ imiş
Sayısı belirsiz kullar içinde