Küçükken ne güzel olur bu bayramlar
Ezilmişliğin, biçareliğin, unutulduğu
Güzel anlardır o sabahlar
Bir çift ayakkabı bile yeter
Mutlu kılmaya insanı

Ne çare ki büyüdük
Durduramıyor insan zamanı
Keşke hiç büyümeseydi bu hoş anı
O zamanı arar oldum bazı bazı
Bilseydim büyür müydüm
Bu kadar acı

Üzülmek boş geri gelmez
Ne yazık ki o mutlu anı
Kayboldu gitti
Gözyaşlarımdaki tarifi imkansız acı
Ne yazık ki bendedir
Bende olacak bunun tadı
Kalmadı gitti hüzün misali bunun adı

Ne yazık ki gözyaşlarımdadır
O hoş bakışlı bacı
Kayboldu gitti o zehir misali acı
Gönlümde hoş bir seda bir tacı
Kalmadı bende
O eski o hüsran dolu acı.

Bilecik – 18.11.2004