Sokaktaki çocuklarımız için…

sizinle karşılaştığımda
kiminiz görmezden geliyor beni
kiminiz
rahatsız oluyor beni görmüş olmaktan

neden rahatsız oluyorsunuz bilmiyorum

üstüm başım kirli
elim, yüzüm, saçım pis
biliyorum
ama
çöpleri karıştırırken temiz kalamıyorum ki
(önceleri çok dokunurdu çöp karıştırmak
ama artık alıştım)

belki sizi kirleteceğimden korkuyorsunuz
belki de
kafanızdaki insan,
çocuk resmine uymuyor
görüntüm

ama
ne sokakta oluşumun
ne de
pis oluşumun sorumlusu benim
ben istemedim sokakları

ben
oyun oynamak isterdim
okula gitmek
sonra
yine oyun oynamak isterdim
ha bir de
çok hasta oluyorum
onu istemezdim
sinemaya gitmek isterdim
belki bir çocuk tiyatrosu gelirdi
ona da gitmek isterdim

aslında en çok da
sevgi isterdim
yüreğim
sokaklarda çok hırpalandığından
nasır bağladıysa da
yine de en çok
sevgi isterdim

eğer sevginiz varsa
bana da verebilecek kadar çok
sevginiz varsa yüreğinizde
o zaman
belki dünyama güneş doğar
aydınlatır
ısıtır aklımı yüreğimi
belki
ben de severim

o zaman
belki benim de bayramım olur
oyun oynarım…

Kahramanmaraş – 23.04.2002