güneş azat edince ışığını
ay son kez selamlayınca yakamozlarla denizi
gökyüzü savurunca saçlarını karanlıktan kızıla
diner rüya ikliminin çiseleyen kehaneti
ve mabetlerin çağrısıyla yere düşerken son damla
firavuni uykular yüz tutar aralanmayan göz kapaklarında

yakamozlu denizler kırbaçlarken arzumu
utangaç martılar geceye köprü atar dualardan
deniz kabukları takılır, susamış gözlerimden rüyalara
ıssız patikalarda savrulur suskun ruhum
yıldızlar kırç olup düşerken avuçlarıma mahzun
mabetlerin çağrısı çalar beni zümrüt geceden usulca