Kulak verin bu sese dinleyin ey insanlar
Yıllardır sallar beni devasa kasırgalar

Hayatın baharında erken yedim vurgunu
Savruldum bir tarafa oldum yıllar yorgunu

Görünmekten kaçındım bulutlara sulara
Veba gibi yaşadım düşmanım aynalara

Kendim bildim bileli hep gölgemle savaştım
Don Kişot´u dünyada sanki tekrar yaşattım

Başı boş itler gibi dünyayı arşınladım
Bu da yetmezmiş gibi güneşi kurşunladım

Dağlara çelme taktım çaldım yerden yerlere
Yıldızları saydırdım öte git diyenlere

Radarlar yerleştirdim ağaç doruklarına
Rüzgarı yakaladım sıktım topuklarına

Kuyruklu yıldızları uçurtmama doladım
Bir Eylül akşamında ısırganı daladım

Kükredim meydanlarda kafa tuttum devlete
Kuşluk vakti yürüdüm sürgün gittim gurbete

Ve öyle gelip geçti heba oldu seneler
Ve duruldum sonunda ıslah oldu dereler

Artık noktayı koydum bu çılgın kavgalara
İçimde göç başladı ılıman yaylalara

Götür beni yüreğim uçur beni oraya
Yoksa vuracak bir gün deli gönlüm karaya

Olching – 18.05.2001