haydi, kalk gidelim, bahar bekliyor!
cemre düştü, düşecek gül yüzüne
kardelen kaçak güreşiyor, güneş azimkâr
dereyi sıvamış balçığa, sel vuruyor,
çeneği soymuş çiçeğe, uğur böceği uçak
davul da ne güzel çalıyor bak; inadına
vuruyor ha vuruyor, basıyor damarına dek
çengilerse cümbüşe doymuş, boğazına kadar.

korkma be, ne derse desin mahalle!
severse, zaten aslana döner sesin,
saklasa yüreğin, sanki seninle gidecek sevdâ,
düğüne ne kalmış şurda; efeleri çağır!
tak altınları koluna, kınaya bula elleri!
yavukluma göz koymuş, kalleşin dölü!
‘ateş olsa, cirmi kadar yer yakar’,
çiftesi varmış; salla gitsin!
………

bir gün dönümü, saatlerse zamana isyankâr,
dam başına kurulmuş tüfekler, ana bacı dinlemez,
yâr nasıl dayanır, yağmur gibi yağarsa barut?
can kalır mı içinde kuşağın?
hangi kısrağın huysuzu bilir de tuzağın piçini,
kişner ihanetin içine?
………

taşa sızan kanlar, kırmızıya mı çalar?
zaten başak olmaya ramak, buğday sözünü tutar!
iş bitmiş olur güze, yakılmaya başlar türküler,
kefen beyazı sever, çamursa kara toprak
hangi kurşun artık, canımı yakar?

birkaç filize kaldı ya umudum,
suya doydu şu tohum, asla kızıla çalmadı,
gözyaşım kireç bağladı, kuruttu aşının kökünü,
iflâh olmadı bir daha, fenâ hâlde soldu güllerim.

keşke söylese şimdi gözlerin herşeyi,
çarkın kestiği dilleri dökse ortaya,
ben de küssem, sussam sevdâya;
başka hangi bağır direnir aşka?
yaşar mı sanki o zaman, zeytine kör cüssem?
toprağa girmeyen sinemi alsan,
boğsan ciğerimi, ne kadar incinir?
ceza keser felek, sağ komaz canımı,
hesabını sorar hebânın, öfkesini kusar
kader nasıl da çarpar adamı.

ne kaldı geriye resimlerden?
nerede şimdi, çay bahçesinden gül kokuları?
dikenleri çizse ya elimi, kolumu; kanatsa!
zamanın kahrında yanıp, kül oldu hülyâları,
felek yaktı sanki, sevdaları boncuğa dizen zavallı kankaları,
yedi bitirdi, ocağına incir dikti aşığın;
‘yüz görümlüğü’ bende, altınları boşver!
çeyizde kaldı gelinliği.
………

bir zamanlar, aslan kesilen yüreğe bak!
masallara da fazla inanmış bir safoğlan,
sarılıyor şimdi delilerin hesap ince beline,
yâr sanıyor kevgire dönen yaldızı, sedefi,
ağıt yakıyor duvağına,
teline kan kusuyor.

23.05.2009

—————————————————————————————-
dipnot:

‘gelinlik’ derken, şiirin içeriği vardı varacağı yere..
günümüzün kara haberlerinin ta ciğerleri yaktığı yere.
çeyiz yetmedi sevdâlıları birleştirmeye..

saygılarımla.