Seni seviyorum demeye korkuyorum bir gün
gelir de biter diye
biter çünkü devran döner acımasızca insanlığa
zaman işaretler günlerini, aylarını, yıllarını
sormaz insanlara arzularını.
Seni çok seviyorum demeye korkarım azalır diye
çünkü çoktan fazlası yok
ama azı var bilirim
ondan ölçek koymam, çekinirim
oysa her defa seni daha fazla sevmeyi isterim
Seni içimde tekrar tekrar doğururum
her senin batışında
tıpkı zamanın günlerini işaretlediği gibi.
avuç avuç çalarım seni hayattan
evet çalarım, gizli ya, ondan.
Tekrar tekrar yaşamak isterim seni
defalarca aralamak gizemli kapılarını
yavaş yavaş
getirmeden yıldızlı gecelerin sonunu gözlerinde
düşmek isterim doyumsuz o sonu belli değil düşlerine
barut gibi de patlamak isterim
seni ayaklandıracak şekilde
sakin duruşundan kaldırıp
atılmak beraber maceralara
…
seni seviyorum
ben demişim dememişim
seni zihnime kenetlemişim
sihrini yüreğime ekmişim
sonuçta ben seni mevlam
gibi sevmişim.