Ah bu ceketler, ne çok sır doludur,
Sır küpü dedikleri tahminim budur.

Bazen kimisi örtmüş bir pırlantayı,
Değerini ne insan ölçebilir, ne sayı.

Bazısı sanki bir tarihi içinde saklar,
Yaşını hesaplayamaz bu parmaklar.

Bazı ceketler, seven bir kalbi örter,
Bazısı saklar, çok üstün bir karakter.

Bir ceket tanıyorum, çizgileri silik,
İçinde gizlediği ise gerçek bir pislik.

ޞunda düğme dökük, yırtmaç sökük
İçindeki hep sarhoş, hem de körkütük

Buna bakın, lekeleri siyah ve kırmızı,
Ama hiç belli etmez içindeki o hırsızı.

Sahibini tanıyamayan bir ceket var ki,
Her türlü maskeyi kullandı içindeki.

Neler neler saklar bildiğimiz ceketler,
Ceket sayısı kadar içindeki karakter.

Ceketlerin kusurları kolay düzelebilir,
İnsanlar nasıl düzeltilecek, Allah bilir.

İstanbul – 11.05.2004