Bitmeyen dertlerin hancısı oldum,
Söylesem selamı alır mı bilmem!..
Akıtırım gözümden kanlı yaşlar,
Ulaşıp ummana varır mı bilmem!..

Garip bir kulum ben han kapısında,
Dertlerim yazılmış hanın taşında,
Kavak yelleri eserken başında,
ޞaşırıp yanımda kalır mı bilmem!..

Beklerken dermanı sararıp soldum
Dermansız kalıp da kıvranıp durdum
İçeceğim sandım, bir tas su buldum
Uzanıp ağzıma verir mi bilmem!..

Bahar sen bu handa beklerken derman,
Dünya döner durur sanki bir kirman
Böyle yazılmıştır ezelden ferman,
Dertlilere çare olur mu bilmem!..

Konya – 09.03.2007