Sen beni sevmeyi ar gördün demek
Çekilir giderim canın sağ olsun
Gönlüne elleri yar gördün demek
Yıkılır giderim canın sağ olsun

Gelmesin tek ışık perdeleri çek
Kimseleri sevmem tâ ölene dek
Buz gibi dört duvar arasına tek
Tıkılır giderim canın sağ olsun.

Mâdem ki değerim biçilmiş hiçe
Girsin dertlerimin tümü iç içe
Çektiğim acıyla ikiye üçe
Bükülür giderim canın sağ olsun

Hani koparılır yavru sütünden
Hani bölünür ya parça bütünden
Nasıl ayrılırsa tırnak etinden
Sökülür giderim canın sağ olsun

Gönlümü dinlerim bülbül zârında
Avunurum belki umut yârında
Aşkının sönmeyi bilmez nârında
Yakılır giderim canın sağ olsun

Nereye götürür hangi noktaya
Sensizlik ne yapar çıkar ortaya
Kaderin attığı zalim oltaya
Takılır giderim canın sağ olsun

Savrulur giderim bugünde dünde
Rüzgârın önünde meçhul bir yönde
Kuru yaprak gibi an gelir ben de
Dökülür giderim canın sağ olsun

Yeşili soldurur güz vurur bağa
O vakit Hasan’ı bırakmaz sağa
Zamanı gelince kara toprağa
Ekilir giderim canın sağ olsun.