Denizler yükselirken gözbebeklerimde,
Mevsim hep bahardır yine de.

Sabırsız bir rüzgar eserken terime,
Ağlarım med-cezirlerde bir başıma.

Sevdan çakarsa yüreğimde şimşekler yerine,
Bu şehirden de giderim.
Giderim bulut beyazı tozlu yollardan,
Tunç rengi saçlarına çıkan dağlara.

Antakya’da Burcu kokan kaktüs çiçekleri
Boy atınca,
Hep bir hasretlik başlar,
Pamuk tarlalarında umut toplayan ellere.
Durur mu hiç Karasu’da deli ırmak,
Dalgalandıkça mavi göklerde
Sevgi Bayrağı.

Antakya – 01.10.2006 22:54