Gökte yildiz yerde işik görülmez
Güneş dogup gündüz oldugu zaman
Insanoglu ara yerde sürünmez
Baş koyacak yastik buldugu zaman

Çalişmadan yetim hakkini yeme
O kül kafan ile bilirim deme
Dagilir ordular, kalkar mahkeme
Insanlik kavgasiz kaldigi zaman

Bak ne hale koydun garip başimi
Zehir ettin ekmek ile aşimi
Boşa süslemeyin mezar taşimi
Mahzuni ޞerif’ im öldügü zaman