Sen olmayınca dünya
Dönmez mi sandın
Çekip gidince nehirler kuruyup
İmbat esmezdi değil mi

Uykumu böldüğün her gece
Düşlerimden korktun sen

Bana dokunmazsan
Ezilir miydim buğday gibi
Öpmezsen dudağımdan
Çatlar mıydı toprak gibi

Aşk ilahı
Tutku silahı

Sahi sen ne sandın kendini
Dünyayı durduracak güçte

Uykum senin koynunda kaldı
Çatladı dudağım öpülmemekten
Ezilen kalbim bir buğday tanesi
Ben kendimi gerçekten sen sandım