hayat bazen bir yalandan ibaret
öbür dünya için yetmez bir şahadet
her yer dolmuş pislikle, sanırlar yaptıkları maharet
ne saygı ne sevgi ne de Tanrı’ya ufacık bir medet
çoktan bürünmüş içlerine nefret
bilmezler ki sevgi, saygı en büyük servet

herkes almış başını gidiyor
ne şekilde, nereye gittiğini bilmeden
herkes almış bir yol
yolun ne kadar çukurlu olduğunun farkına varmadan
bilmiyorlar, ilerliyorlar sessizce
sormak lâzım gerekmez mi
bu yolculuk nereye?