Ne beddua, ne de isyan
Biraz sitem edeceğim
Senin olsun renkli dünyan
Bu şehirden gideceğim

Yaşananlar yalan olsun
Hüsran bana kalan olsun
Anılarım talan olsun
Bu şehirden gideceğim

Belki üzgün, belki kırgın
Aşk yolunda yorgun argın
Kaderime, sana dargın
Bu şehirden gideceğim

Ayrılığın sıcağıyla
Özlemlerin kucağıyla
Gurbetin ilk uçağıyla
Bu şehirden gideceğim
İstanbul’dan gideceğim

‘Sensizliğe alıştım,unutulmak korkumdur
ޞunu bil ki unutanlar unutulmaya mahkumdur’

Kaynak: Umutlarım Komada