Bu kadar bir başıma bırakma beni
Geceleri apansız uyanıyorum
Bir uçurumun kenarındayım
Elim ayağım buz kesiyor
Üşüyorum

Bu kadar bir başıma bırakma beni
Kanım fokur fokur kaynıyor damarlarımda
Kalbim ateşten bir top
Kor pompalıyor vücuduma
Yanıyorum

Bu kadar bir başıma bırakma beni
Bulutlar bile sana benziyor artık
Bir idamlığın darağacını beklediği gibi bekliyorum seni
Çaresizim
Yıkılmışım
Özlüyorum

Bu kadar bir başıma bırakma beni
Sen yokken buralar hep karanlık hep soğuk
Hasretin bırakmıyor peşimi
Sonbahar hiç bitmiyor
Yaşlar gözpınarlarımı parçalıyor
Silûetin hep karşıma çıkıyor
Bir görünüp bir kayboluyorsun
Korkuyorum

Nefesim ciğerime batıyor
Kendi soluğum hançerliyor beni
Elim tabancama gidiyor
Ecelin çağrısını duyuyorum
Bu kadar bir başıma bırakma beni
Ölüyorum.