Hüzün doludur bazı denizler
Güneş onu ısıtsa da
Mavilikler yanar
O güneşin acımasız ışıklarında
Bir yol oluşur
Dalga dalga köpükler arasında
Sessizliklere merhaba dercesine…

O deniz ki
Yalnızlıkların elçisi
Karanlıkların nöbetçisi
Gündüzlerin efendisi
Geceleri
Bir fener gibi yanar ay ışığında
Bir harman misali
Yakamozu umut
Dalgaları sevgi
Köpükleri ise aşk kokar
Maviliklere bürünmüş görülmezliklerde…

Bu deniz ki
Mavi mavi bakar
Bu deniz ki
Mavi mavi akar
Sevgiyi, aşkı tadıp da tanıyanlara
Umut saçar.
Bir yol oluşturur gönüllere
Derman aşılar
Hiçbir zaman
Sönmeyen meşalesinde yanan
Mavi ateşinin sıcaklığıyla sarar…

Yenifoça – 31.07.2004