ne kötüdür,
ne acımasızdır
o yalnız geceler…
ışığa hasret,
seviye hasret,
sesine hasret
ağdalı saatler.
sen nereden bileceksin?
çoğu kez,
rüyaların en tatlı yerinde,
uykunda gülümsüyorsundur;
farkında bile olmadan
o saatlerin.
bunu bile bile
hâlâ nöbet beklerim.
hâlâ heves ederim;
hani olur ya,
uyanıverirsin de ansızın,
içinde bir yer sızlar da,
aklına geliveririm…

böyle kötüdür
o hayın geceler.
insanın aklına
neler neler getirirler;
rüyada bile olmayacak şeyler…
boş şeyler!

Ankara