boş bir şiir
belki seni anlatacağım
ama kendimdeki seni
yani seni değil
sende olan beni
belki de hep beni anlatacağım
bende olan Asya’ya sordum
gelir mi diye
gelmez dedi
yüreği bende dedim
hayır dedi senin yüreğinde
yüreğin dedi
senin avucunda tuttuğun yüreği
o başkasına verdi
tekrar sordum hep küserdi benden
yine öylemi ? hayır dedi
sevseydi küsmezdi
belli ki sevmiyor
hayır dedim sevmeseydi
üç yılda çoktan unuturdum
yalan dedi sevseydi arardı
nerededir dedim
kim ? dedi
….. dedim
dolunay mı dedi yıldız mı?
dolunayım dedim yani Asyam
küçük bir kuşun kanat çırpışında
yuvasına dönen bir kuşun kalbinde
aradığın her yerde dedi
oraları anlat bana dedim
anlatayım dedi
gecenin olmayan sabahında
umut ettiğinde ufukta
edilen dualarda
yalvaran dilinin ucunda
bir ceylanın gözünde, gözbebeğinde
açılan kapıların ardında
güllerin içinde, bir gül bahçesinde
özlediğinde güzel bir kızın yüzünde
aradığında bulamayacağın yerlerde
hayallerinde güzel bir gelinliğin içinde
“ne zaman” dediğinde
zamanın bilinmez köşesinde
bildiğin hiçbiryerde
bilmediğin her yerde…….

gece oldu
sessiz bir gece
şimdi gelir dedim
hayır dedi
belki gökyüzüne akseder
ve oradan da ummanlara
dalmışım dolunayı seyretmeye
sordu “neden derin derin bakıyorsun”
çok uzak dedim ulaşamam ki
hayır dedi yüreğimde demiştin
öyle istedim yalan söyledim
ağlamaya başladı
ağlıyorsun dedim neden ?
üzüldüm dedi gerçekten
ağlaman bile güzel dedim
neden dedi
söyleyemedim, ay gözyaşlarına aksetmişti
içimdeki Asya ağlamıştı
yüreğimin sızladığını hissettim
sevindim
demek ki hala oradaydı
elini tutabilir miyim dedim
hayır dedi ben bir hayalim
senin hayalin
beni ancak yüreğinde hissedersin !………