Bodrumda
kalenin dibinde
ölümsüz ve etkileyici tarihin
ve
deniz fenerinin ışığı altında
otorup bir kaya parçasının üzerine
ayaklarımı denize
kalbimiyse denizin karşı kıyısına uzatıp
güzel düşler kuruyorum
Gece karanlığında
karşı tarfın ışıklarını sayıyorum
dostça ve endişesiz
el sallıyorum
selam yolluyorum karşı tarafa
görmediğim tanımadığım insanlara
selamlarını alıyorum
başım gözüm üstüne
İnsana değer vermek insan olarak
insanı sevmek
insan olduğu için
tıpkı
ne gölgesi ne de
meyvesinden faydalanmayı düşünmeden
bir incir ağacı dikmek gibi birşey.
Dünyada ekmekten önce sudan önce
barışa ihtiyacımız var
bırakın kavga isteyenler
gönüllerince kavga çıkarıp
icat edip kriz ve savaşları mutlu olsunlar
bırakın ağır aksak basın açıklamalarında
bahaneler üretip
onlarla avunsunlar
mutluluk, sevinç
umut işi yürek işidir
eğer kişi
hiçbir amaca sığınmadan sevebiliyor
ve görmek istediği kadar değer verebiliyorsa
muhtaç olmadan kimseye
kimsenin de ihtiyacı olduğunu düşünmeden
sevgisini verebiliyor ve koşulsuz sevebiliyorsa
o en güzel kişidir.
Puan:
Yorumlar
Yorum Yaz