Bizim evler çiçek kokulu
Bizim evler sanat dokulu
Sanki de en iyi ana okulu
İlk burda attık şokumuzu

Bizim evler beyaz badanalı
Ekser tek katlı bir/iki odalı
Bizim evler taştan kerpiçten
Uçardık bu evlerde sevinçten

Bizim evlerde halı/kilim dokunur
Mübarek günlerde mevlit okunur
Okunan/dokunan belleğe sokulur
Sılâ hasreti sineme batan ok olur

Ah bizim evler hep güneye bakar
Bizim evler mis gibi toprak kokar
Anamın yaptıkları burnumda tüter
Düşündükçe sılâya gözyaşım akar

Burada ilmek ilmek sevgi dokunurdu
Herkes her şeye sevgiyle dokunurdu
Öğretilenler akla sevgiyle sokulurdu
Anneden ziyade babadan korkulurdu

Bizim evlerde pişen komşuya da düşerdi
Her şeyin tabiisi yenir, çok şükür edilirdi
Ondan olsa gerek, çok bet bereket vardı
Büyüğe küçüğe saygı sevgi hürmet vardı

Bizim evler, birer birer tarihî eser oldular
Bizleri, bu güzelim evlerimizden kovdular
Değerlerimiz, birer ikişer hep yok oldular
Bizleri, şehirlerdeki varoşlara doldurdular

İstanbul – 20.01.2004 20:01