Senem’e…

Biz, biz’e denk gelirken böyle
Yalnızlığa kalkanlar çıkar ortaya
Nerden geldiğimizi konuşurken inatla
Kalakalırız olduğumuz yerde

İşte sen göründün uzağımda biz, biz’eyken
Yine gülümsemen sevinç kıvamında
Hepsi öznesiz söyleyeceklerimin.
İnan olsun
Yamacı yok
Ucu yok

Çok konuşurmuş gidenler,
Ne olursa, kime olursa
Susmasını bilecek ama arkasında koca şehri bırakan
Susmasını bilecek senin gibi konuşturan varsa
Öncesi de ilk, sonrası da
Bir son olsan şu cümleye
Cümle de kayıp ben de…

Son olmadın, ne cümleye ne bana
Sonuna mı denk geldim, başladığın yerin