Apansız geliyorsun aklıma
Biliyorum unutulur şey değilsin ama
Hiç olmazsa arada bir hatırlasa seni yüreğim.
Doldurdu bağrımı çilelerle hayat
Ve sen yaş olup akıyorsun hergece gözlerimden.
Apansız geliyorsun aklıma
Bense bir volkanın ortasında kalakalmışım öylece,
Uzattım ellerimi sondefa aşkıma
Fakat gördümki o da beni bekliyormuş
kurtulmak için
Yaşam denilen acımasız varlıktan
Yazık değil mi ki bize?
Çaresi yok dedi yazılmış alnımıza
Yaşayacağız sonuna kadar.
İnadına kalacağız ayakta.
Bitti işte bu sevda
Ve biz sadece önsözünü yaşadık..
Belki ele avuca sığmaz anılarla doldurduk zamanı
Fakat bize kalan katran karası acılar
ve dillerden dökülen birkaç söz..
Hepsi boşunaymış hepsi anlık.
Gidiyorum dedi acıtarak
Unut beni unut ki bende unutayım..

Kırşehir – 23.04.2007