Bir kenara bırak kırık kanatlarını
Ve birkaç ton mavi ekle kendine
Korkuların olacak tabi ama bırak gökyüzü oluşsun yine de
O gökyüzü ki karartılmış ruhların uğrak yeri
Bembeyaz kanatlara bürünsün saklı bir yerde hepsi

Ağladığın sürece bitmez gözyaşın
Ve kavga ettikçe yalnızlıkların
Saklandıkça korkuların
Hepsinin bırak ve birkaç ton mavi ekle kendine
Korkuların olacak tabi ama bırak gökyüzü oluşsun yine de

Dileklerini kayan yıldızlara yükleme
Onlarla gökyüzüne ulaşmak zor olsa bile
Aslında kalbine bakman bile yetecek bunun için
Hepsini hatırla ve birkaç ton mavi ekle kendine
Korkuların olacak tabi ama bırak gökyüzü oluşsun yine de

Bıkmadın mı hâlâ bitmez sanılan romanlardan
Duvarlar örmeye çalışan batıl inançlardan
Ama bugün ağlama artık bitirme kendini içten içe
Özgürsün şimdi ve hadi birkaç ton mavi ekle kendine…