Hiç kimse üzülmeyecek
Bilmeyecek çünkü hiç kimse
Solan yapraklarımı yeşertmeni
İstemeyeceğim senden
Senin solmandan korkarım
Adını anmayacağım hiç, bilmesinler
Yıldızlara bağıracağım sadece
Sensizliğimin tek şahididirler
Istıraplar içinde yansa da yüreğim
Kor alevler içinde kavrulsa da
Bir tutam serinlik istemeyeceğim
Ben yanarken özlemlerinle
Sen türkülerini söyle yine
Varlığım omuzlarında yük olmasın
Yak beni küllerimi savur her yere
Hiç kimse üzülmeyecek
Bilmeyecek çünkü hiç kimse

İzmir