Bir yolcu
Bir yolcu
Bir yolcu ki
Yürüyor
Her ayrılık rayının üstünde bedeni
Ruhu ayrılığa istasyon
Adımlarının ensesinde hali
Bir yolcu ki
Bakıyor
Ufkunda kervan kervan anılar
Mazinin çentikleri alın kayasında
Bir kendi parmakları var avuç ovalarında
Bir yolcu ki
Gidiyor
Yolların ardına takılmış adımları
Sokak lambaları düşlerini yakmış
Etini yiyor şehrin kaldırımları
Bir yolcu ki
Ürperiyor
Göğsü ikinci bir yürek bilmemiş
Dolaşmış tel tel omuzlar üstündeki başları
Kırılmamış bir türlü yalnızlık tarağı
Bir yolcu ki
Üşüyor
Kulaklarında çelik sesli rüzgarlar
Gözlerinde kutup soylu bakışlar
Saçlarında bitirim havasında hazan var
Bir yolcu
Bir yolcu
Bir yolcu ki
Ayakları çapında izleri
Kalbi kadar elleri
Gözü gönlü kalemi
Gölgesine el sallıyor elleri

Ankara – 13.08.2005