Öfkemin gölgelerini çiviledim
Hız kesmiyor dizelerim
Adını bilmediğim açık mavi
Kor kırmızı
Anlayamadığım hallerin
Sonrası kendiliğinden gelir nasılsa

Sıfırlara açılıyor rüyalarım
Kuzey iklimin kırılgan yaz geceleri
Hiç hesapta yokken düştüğüm büyülü tuzak
Hançeri tam sırtımda hissediyorum

İç konuşmaların anlaşılır gibi değil
Sevişmelerin ikiye bölüyor yüzünü
Saç diplerin derin karanlık
Gülümsemelerin asimetrik nedense
Eksi onsekiz derece, sen
Hiçbir yerde
Aynı zamanda heryerde

Anılar birer zorba gibi yükleniyor üstüme
Dün deliksiz uykularımı satın almak istedim
Düş budalasıymışım meğer
Kırılmış yengeç dönencesi
Örümcek ağları kaplamış sığ sulara
Kürelere bakıp geleceği okuyor sanmışım
Yerçekimi düşlerimi siyaha boyuyormuş meğer
Üflemem gerekiyormuş düşüncelerimi
Bir denklemin kapılarını açmak için
Mahremiyetini merak etmeden duvara asmalıymışım kendimi

Yüzümü görüyorum fotoğrafın birinde
Ekşi bir tat
Virüsün suçluluk duygusu
Küskünlük
Tuz birikintisi

-Yeminler versen bile sormalıyım
Kim vermeli sabahladığım gecenin hesabını-