Ellerim başımda düşündüm durdum
Kimim ben, neciyim, ne için varım?

Bu akıl, bu vicdan, bu hisler niye?
Çıkar yol aradım her müşkülüme

O’ndan gayrısında tatlar hep acı
Yalnızca O’ndaymış ruhun ilacı

Aldım Kur’ân’ımı açtım, okudum
Hitâba muhatab kendimi buldum

Yıllarca kendimi hep kandırmışım
Meğerse sorguda kendim varmışım

Varlığın gayesi Hakk’ı bulmakmış
Vâhid ü Ehad’e tam kul olmakmış

İbadet meğerse ne tatlı imiş
Cennetin bir faslı, bir ânı imiş

Seccâde Allah’a visal durağı
Secdeler mü’minin Mi’raç burağı

Teslim ol, felah bul, işte reçete
Serâpâ suhûlet bu gaflet niye

Hatalar affolur, dertler son bulur
Bir adım atarsın, bin adım gelir

Zerrece amele sonsuz mükâfat
İşte sonsuz rahmet, sonsuz saltanat

Rahmet-i Rahmân ne kadar muhît
Kütüb ü rusûl u evliya şâhit

Her biri rahmetin sadık şâhidi
Her biri Rahmân’ın nazdar yaveri

Tefekkür ettikçe doldu gözlerim
Aktı gözyaşlarım ve sustu dilim

Ve sair hislerle doldum ve taştım
Çok şükür Allah’ım! Sana ulaştım.