Bir kusurun olmalı elbet
seni benden uzaklaştıracak
aylar geçti aramızdan
ve uzaklaştıkça şehir şehir benden
her dakika bir mil daha yaklaşıyorsun bana
her dakika bir mil daha bir mil daha
gökyüzü avuçlarıma iniyor
yıldız yıldız kayıyor gözyaşlarım
dudaklarım dudaklarına uzanıyor
başka bir şehirden öpüyorum
başka bir şehirden alıyorum kokunu

bir kusurun olmalı elbet
bu hayali yıkacak
geceler sensiz iğrenç kokuyor
tüm vucudumu hasret kolları sarıyor
dört bir yandan çekiliyorum
dörtbin mil uzağa
ne kadar senli fikirler varsa kafamda
gitmek ve kalmak, unutmak ve hatırlamak, silmek ve yazmak…
hepsi ardı sıra geçiyor
gözlerimi kırpmadan bir gece daha sensiz bitiyor
her sabah seni alan tan vakti geliyor

bir kusurun olmalı elbet
seni bana unutturacak
tarihler senle başlıyor
senden önce ve senden sonra
bayramlarım seninle ilk konuştuğum gün
ellerini ilk tutttuğum gün
sana ilk sarıldığım gün
ve senle olan her şey
bir yılım bayram geçiyor
yani deli gibiyim

bir kusurun olmalı elbet
seni bana unutturacak
bir kelebek neşesi gibi
tek günlük değil
adın geçtiği vakit
kim diyecek kadar
derinden olmalı silinme

bir güvercin avuçlarımda
özgürlüğünü istese sebebi sensin sanarım
bilmiyorum seni eleştirenler nerden buluyor
tüm bunları
bir kusurun var
ama ben göremiyorum.