Bu yıl benim yeşil bağım kurudu
Dolu vurdu yaprakları kurudu
Benim de saz tutan elim varidi
ޞimdi bir köşede yatar ağlarım

Benim ile lokma yeyip içenler
Gölgemin altında konup göçenler
Sizi zalim dar günümde kaçanlar
Ben kendi kendime çatar ağlarım

Çırpına çırpına bir yuva kurdum
Bebeği görmedim kundağı gördüm
Deryada boğuldum karada vurdum
Çileden çileye batar ağlarım

Mahzuni ޞerif’im budur ahvalim
Zamane bozulmuş insanlar zalim
Kıyamete kadar gider vebalim
Sabır edip matem tutar ağlarım