Bir güneşti o,
Kara bulutların ardından doğan,
Bir rüzgardı sanki,
Üzerimizden korkuları savuran,
Bir yağmur gibiydi,
Özgürlüğe susamış yürekleri ıslatan

19 Mayısta doğmuştu o güneş Selanikten,
10 Kasım sabahı battı Dolmabahçede aniden,
Esiyordu o rüzgar İzmirde, Sakaryada, bütün Anadoluda,
10 Kasım sabahı durdu Dolmabahçe Sarayında

ޞimdi o güneş batmış olsa da,
Esmese de o rüzgar
Vatanın dört bir yanında dalgalanıyor al bayraklar
Susmasa da ardımızdan atılan kahpe kurşunlar
Ebediyen dinmeyecek
Özgürlük adına yağan yağmurlar
10 Kasım günü bir millet ağlar
Mustafa Kemal öldü deseler bile
Ardından doğacak binlerce Mustafalar.

İstanbul – Kasım 2006