Bir gün madem öleceksin,
O günü yarın gibi düşün,
Hatta bugünü o gün.
Ölmeden önce öl,
Vakit gelince rahat edesin.
Yalan mı sen söyle,
Hayatın bittiği yerde o var,
Ölümle arkadaş bir ölen var.
İyi geçinmek için tanı onu,
Yoksa rahat yok sana,
Yoksa cehennemden bir sahne var,
Zarar var, ziyan var,
Boş yere geçmiş bir ömür var.
Bak bir taş daha düştü,
Sıvası dökük ömür duvarından,
Bak bir saniye, bir dakika,
Bir saat daha bitti,
Çarkları aksak ömür saatinden.
Ne gelir elden? Gelen giden yok.
Yok, yok olmalı senin için,
Yok, yok olunca var olur.
O zaman yok, yok olsun,
Hayatının saniyelerinden,
Derin yara alma,
Hiçbir şey gelmez elden.
Sen sen diye söylendiğime bakma,
O sen benden başkası değil,
Bu sana, ona, buna bir nasihat değil,
Bana benden bir ikaz anlasam!
Dersen sen sana nasıl nasihat edersin?
Ben bazen ben olmam,
Yönetmenim ne derse ben o olurum.
Bazen kalp geçer, akıl geçer direksiyona,
Bazen de nefis ve şeytan.
Nereye sürerlerse oraya giderim.
Bir yere gidiyorum bîhaberim,
Haberdar edenleri ne kadar dinlerim?
Biliyorum o yer uzak değil,
Merak ediyorum ve bekliyorum.
İstasyon kabir, bekleyen çok,
Ve ben de oraya gidiyorum.
Biletimi aldım, muhafazası zor,
Zorda rahmet var,
Rahmetten istifadeye çalışıyorum.

Bayındır/İzmir – 10.07.2005