Bir gün diyordum belki hatırlarsın
Aklına düşerim de birkaç satır yazarsın
Eline alıp telefonu çevirirsin tuşları
Ve o güzel sesinle okşarsın kulağımı
Soğuk iklimlerden bir demet sevgi yollarsın
Veya yağmur yağdığında adımı yazarsın camlara
Akşam olduğunda mehtaba bakarsın
Bir gün diyordum…
Dönüp arkana sessizce söylersin Seni Seviyorum…
Veya en yüce en deli bakışlarınla
Bir göz kırparsın
Geceleri gökyüzüne bakıp beni anarsın
Hep beni ama her zaman beni hatırlarsın
Çamurdan küf tutmuş ayaklarının
Beni senden ayırmasına izin vermezsin
Ve her şafakta meydan okursun
Seni benden ayıran yollara
Belki de süzülür yanaklarında o güzelim gözyaşların
Bir gün diyorum
Özgürlüğümü seninle paylaşmak
Veya kimseye söyleyemediğim senden
Bir parça da olsa mutluluk koparmak
Her yanım senin adınla
Senin için yazılan şarkılarla dolsa
Ve her defasında senin için meydan okuyabilmek
Yollara, hayata özgürlüğe ve yaşantımın
En hasret ve en özlem dolu anını seninle paylaşabilmek
Belki de senden sessizce ayrılabilmek…

Amasya – 26.09.2004