Ve Tanrı erkeği ve dişiyi yarattı.
Erkek işe atıldı,
Dişi erkeği kolladı.
Erkek savaş kazandı,
Dişi onu kutladı.
Ve zaman ilerledikçe
Erkek gücün sadece
kendisine ait olduğunu düşündü.
ޞehirler, devletler kurdu.
Büyüttü onları gözünde.
Dünyaya sahip olduğunu zannetti.
Yeni şeyler keşfetti.
Hepsi, hepsi kendisine aitti.
O bir padişahtı, bir sultan
Ve en önemlisi bir erkekti.
Dişi bir kenara itildi
Ya da erkek öyle zannetti.
Halbu ki
Onun görevi daha zor, daha vahim
Artık bir erkekle değil,
Dünyayla boğuşmak zorundaydı.
Artık bir erkeğe analık, bacılık, yarenlik değil
Tüm insanlara bağlanmalıydı.
Ve bir gün Tanrı dişiyi yanına aldı.
O an
Erkek geç de olsa anladı
Dünyanın bir efendisinin de dişi olduğunu
Bir temelinin de ona dayandığını
Ve Tanrıya dua etti.
Geri vermesi için kaybettiği değeri
Ona gözü gibi bakacağına söz verdi
Hatta gözünden çok.
O olmazsa ben olmam dedi
Yalvardı, saatlerce
Ağladı, günlerce
Hayatını geri istedi.
Ve gökler delindi
Dişi tekrar geldi yeryüzüne
Gözyaşları kurudu,
Dua eden eller indi
Eskisi gibi oldu her şey
Belki eskisinden daha beteri
Ve Tanrı sordu
Neden?
Erkek cevapladı
Çünkü ben erkeğim!

2003