ne bendeki ben
ne de ben bendeki
öyle ayrı işte
bir garip iki kişi

ne çare yalnızlık
ne de kurtuluş ölüm
iki kişi var ki bende
ikisi de kördüğüm

biri öldü dün
yazık etti kendine
çaresizliğinde yalnızlığın
gömdüm kendi kendime

birkaç damla gözyaşı
sade bir merasim
nasıl bilirsin dediğinde
anladım ki ölen bendim

İstanbul – 1999