“Ey nihâl-i işve, bir nevres fidanımsın benim,
gördüğüm günden beri hâtırnişânımsın benim…”*

Uyundum ikrar ettim…
Hadi uyrut aklınca…
Ne yapsan usul gelir,
ޞu kulunun aklınca…

Etkilemim yok benim.
“Sıfıra inecek âh”
diye kim kaygılanır…

Çıdarım, bir “Evet!” de,
Her yapıp ettiğine;
gönlüm sevgi dilenir…

“Ölme var; ayrılma yok, öyle tuttum dâmenin…
Gizlesem de âşkâr etsem de cânımsın benim.”**

* ޞeyh Gâlip’in bir ޞarkı’sının ilk beyti
** Aynı şarkının 6. beyti.
-uyun: İtaat etmek.
-uyrut: Tahakküm etmek.
-etkilem: Karizma.
-çıda: Sabretmek.

Erzurum – 18.03.2005 23:01