Biriciğime

Bir düş haykırıyor sabaha karşı
Duyulmak istiyor bilinmek istiyor
Yaşamımı çaldılar benim
Özümü benden ayırdılar
Kendimi bilmez oldum
Yaşımı silmez oldum
Bir düş haykırıyor ölümsüz
Sonsuzluğa çatmışçasına
Hakkımda atıp tutuyorlar benim
Sesimi benden ayırdılar
Yaşamı sevmez oldum
Yüzünü görmez oldum
Bir düş haykırıyor öksüz
Kimsesizlik çağlarında henüz
Ağlasa saran yok
Sızlasa bakan yok
Belki bir ahım duyulur diyor
Beceremiyor yine de
Bir düş haykırıyor son defa
Eğri tutun doğru atın diye
Bir kez daha ağlıyor gecelerde
Alışkanlık olan hıçkırıkları
Bastırırcasına inliyor
Artık bu iş bitmeli
Artık gitmelisin
Bir düş haykırıyor bende
Sende unuttuğum bir hayal
Senin çehrenin solgun hatırası
Halâ çınlaması gitmiyor kulaklarımdan
Ve sen halâ bir hayal bende
Ve ben halâ yokum sende…

İstanbul – 26.09.2005