Gözlerim anlamsızca bakarken
yaşamın gri boşluğuna
içimde,
kara umutların
mor umutlara dönüştüğü
ölü bir şarkı canlandı.

Bir ıslık,
acılarımı tazeler anlamsızca
ve sen,
evrensel bir melodi
kulaklarda yankılanan
gür bir ses’de

Gözlerim anlamsızca bakarken
yaşamın gri boşluğuna
içimdeki ölü dağlara,
bahar geldi.
Sen,
mor menekşe!
tutsak denize bırakılan
nasırlı ellerde
karanfil kokan özlemim
sen kelebeklerin kanatlarında
bir çağrısın.

Gözlerim seni ararken
yaşamın gri boşluğunda
içimdeki ölü özlemler çiçeklendi
salkım salkım
Mavi ormanında.

Bir ana çocuğunu emziriyor
gözlerim anlamsızca bakarken şefkatine
içimdeki çocuk canlandı.
Büyüdü!
Barış oldu!
Savaş ülkesine.

18.03.2003