Çankiri’nin bozkirinda
Bir çoban oglan dolanir
Islik çalar, koyun güder akşamadek
Gece karaya boyanir, o gider
Koyunlari sayar; çift tek çift tek
Çankiri’nin bozkirinda

Güneş kavrugu yüzü
Bir gül açar derinlerden bu yüzde
Koyunlar öglenleri yekpare olur
Çayin kenarindaki gölgelikte
Çoban oglan bodur boylu, yürekli
Güneş kavrugu yüzü

Islik çalar koyunlarla
Tek derdi koyunlari
Akşamadek onlarla ahbaplik eder
Dolaşmaktir oyunlari
Miskleri ise ter
Çoban oglan türkü söyler dag yolunda
Islik çalar rüzgarlarla

Aziginda peynir ekmek salatalik
Arada bir sogan olur azicik da
Iştahla yer çoban Ahmet
Bazen yerde bazen yolda
Koyunlarin arkasinda gün boyu
Hergün çeker ziyafet
Aziginda peynir ekmek salatalik

Çankiri’nin bozkirinda
Dert etmez koyunlardan gayrisini
Hayatindan pek memnundur çoban oglan
Hep böyle geçirir günün yarisini
Degişse dünya dönse de devran
O hiç degişmeden koyun güder
Çankiri’nin bozkirinda