Benimle oynadın bir Tanrı gibi
Bir kuklayı oynatmanın zevkini çekti içindeki
Sen de ona itaat ettin sahibin misali
İçindeki de oynadı seninle
Kuklaların efendisiydi

Güvenemezsin kimseye
Ne bana, ne de kendine
Bu karla kaplı sis içinde
İhanet ettin benliğine

Kirli, kör bir köstebeksin
Sen, bu çamurlu toprakta
Paylaşımları öldürensin
Paylaşmayı küstüren
Aynı zamanda
Bir ben tasviri can verdi
O sıkışmış ruhların seviştiği
Arka sokakta

Böylece düştüm yollara
Başladım aramaya
Umudum tam, gücüm yerinde
Gerçeğe yakınsaması umudun
Teğet geçmemesi için
Gittim en yakın uzaklığa
Yargılar keşfettim
Kendime değer veren
Karlı yollarda
Dehlizler aştım
Yıkıldım, yoruldum, yaralandım
Mahzenler gördüm
Hayata küsmüş
Ruhları tozlanmış
Yaralı duvarları yamalı

Tarih kokan, talihin
Mahzenlerde yolunun düşmediği
Bir korku buldum, ürpermiş
Hep gizli kalmış, saklı yaşanmış
Kenara, köşeye atılmış
Cesaretler buldum
Yineledim yaratılanları
Nüksettim zamana
Hiç açılmamış, bozulmamış
Yapıldığı an unutulmuş
Keşfedilmemiş
Saklı kapılar buldum
Gizli bahçelere
Belki de arka kapılar
Bilinmediklere

Hanlar
Yolların bitmezliğinde
Küçük esler oldu bana
Söylediğim doyumsuz şarkılara
Bir nota sonsuzluğa
Bir ben tasviri can verdi
O sıkışmış ruhların seviştiği
Arka sokakta

İstanbul – 06.01.2002 22:22